ا
امروز می خوام تو رو به جایی بفرستم تا پیغام من و هزاران نفر مثل مرا به گلی از گلهای باغ فاطمه(س) برسونی!
برو به نزد گل نرگس و سلام مرا برسون و به آقامون بگو:
مولاجان!
مدتهاست كه گل رویت را در گلدون قلبمان كاشته ایم.
همیشه با شما حرف می زنیم و برایتان دعا می كنیم.
تا وقتیكه چشمه چشمهایمان قطره آبی دارند ، نمی گذاریم یادش تو دل ما خشك شود.
آقاجان!
شاید ما را نامحرم می دونید و در خلوت ما نمی آئید.
چه نگاه نکنید و چه بگوئید برو ، بازهم میگویم دوستت دارم مهدی جان!
ما جمعه ها را بهار تو می دانیم.
آخر می گویند:
گل فاطمه(س) حتماً روز جمعه خودش را نمایان خواهد ساخت.
آقای من!
می ترسم نكند من هم جزء علف های هرزی باشم كه نمی گذارند شما بیائید.
آقای عزیزم!
نكند آن روزیكه می یائید نباشم.
آقای مهربانم!
تا كی می خواهید در دفتر انتظار ما غیبت بخورید؟!
پس چه كسی به ما درس می دهد؟
پس كدام مقام باید ما رو به خدا برساند؟
آقاجانم!
دلِ گرفته ی ما دست نوازش پُر مِهر شما رو می خواهد.
نظرات شما عزیزان: